Ciekłe kryształy skrywały coś nietypowego. Naukowcy wreszcie zbadali to zjawisko

Wysiłki inżynierów związanych z UNIST (Ulsan National Institute of Science and Technology) sprawiły, że została opisana nieznana do tej pory zasada dotycząca ruchu w skali mikroskopowej. 
Ciekłe kryształy skrywały coś nietypowego. Naukowcy wreszcie zbadali to zjawisko

Naukowcy z Korei Południowej piszą o kulisach prowadzonych eksperymentów w Nature Communications. Jak wyjaśniają, zebrane informacje powinny zaprocentować w przyszłości w postaci konkretnych zastosowań. Mówi się między innymi o projektowaniu miniaturowych robotów, choć nie będzie to jedyna dziedzina korzystająca z dotychczasowych dokonań. 

Czytaj też: Zachwycałeś się tym robotem ponad dekadę. Atlas od Boston Dynamics kończy karierę

Prowadzone obserwacje wykazały, że pęcherzyki powietrza w ciekłym krysztale mogą poruszać się w jednym kierunku, okresowo zmieniając swoje rozmiary. To zgoła odmienny scenariusz od zwykle rejestrowanego symetrycznego wzrostu bądź zmniejszania w pęcherzykach powietrza występujących w innych środowiskach. Kiedy członkowie zespołu badawczego wpływali na panujące w ciekłym krysztale ciśnienie, wspomniane zjawisko zachodziło, dostarczając przełomowych dowodów.

Ciekłe kryształy obserwowane przez naukowców z Korei Południowej zaczęły wykazywać nietypowe wzorce ruchu na poziomie mikroskopowym

Co dokładnie się działo? Jak wyjaśniają sami zainteresowani, kluczową rolę odgrywają defekty fazowe tworzące się w strukturze ciekłego kryształu obok pęcherzyków powietrza. To właśnie one prowadzą do występowania zakłóceń w zakresie symetrycznej natury pęcherzyków. W efekcie, nawet przy symetrycznym kształcie, dochodzi do oddziaływania jednokierunkowej siły. Zachowanie pęcherzyków w ciekłym krysztale wydaje się niezgodne z powszechnie akceptowanymi prawami fizyki. 

Czytaj też: Ten nanomateriał wydaje się niezgodny z prawami fizyki. Naukowcy zaobserwowali jego zachowanie 

Najważniejszy pozostaje fakt, iż południowokoreańscy naukowcy zgromadzili dowody na przystosowanie symetrycznych obiektów do generowania ukierunkowanego ruchu za pośrednictwem symetrycznych ruchów. Autorzy sugerują, jakoby podobny fenomen powinien mieć zastosowanie względem innych płynów, a nie tylko ciekłych kryształów. W długofalowej perspektywie ma to mieć przełożenie na projektowanie mikroskopijnych robotów, które mogłyby wykorzystywać zaobserwowane zjawisko do poruszania się.